• DIOS is de laatste in rij en dan hebben we alle 13 tegenstanders gehad uit onze klasse. In de 12 voorgaande duels -u weet het vast- werd nog niet verloren. Statistisch gezien is de kans op een nederlaag vandaag klein. De ploeg uit Nieuw-Vennep staat voorlaatste en won dit seizoen ‘slechts’ tweemaal. Onderschatting ligt daarmee op de loer en dus is scherpte een vereiste. Tom Verhoek -hij die ons gaat verlaten einde seizoen- kon vandaag opnieuw niet beschikken over onder andere Anthony en Siem. Siem -vorig jaar gekroond tot speler van het jaar- kampt met een blessure en doet even rustig aan. Bryce neemt zijn plek in.

    De 11 uitverkorenen in de basis zien er daarom zo uit:

    Yannick
    Bryce
    Chris
    Bo
    Vegas
    Jay
    Ralph
    Bjorn
    Luka
    Broos
    Tiago

    Op de bank: Simon, Sem, Joost, Jesse, Florian en Martijn.

    Normaal gesproken zou scribent Oscar Spooren u meenemen met een pot inkt en een duivenpen om negentig minuten onderbond voetbal voor u op perkament uit te schrijven. Echter doet Oscar momenteel vertieren ergens ver van hier. Oscar ligt -met waarschijnlijk diepgebruind torso- aan een watertje ergens in Paramaribo. Klein glaasje prik, een borrelhapje en de socials van Sporting Martinus op de i-pad binnen handbereik. Om maar niks te hoeven missen van zijn tweede liefde. Zo goed als zo kwaad neem ik met gepaste trots zijn werk over vandaag en zal u meenemen in het verhaal DIOS – Sporting Martinus.

    Het is even na 14.00 uur in de zondagmiddag. Een druppel nat hangt aan de neus. Het is immers waterkoud aan de Dotterbloemstraat in Nieuw-Vennep. Op de parkeerplaats staan dan al enkele supportersbussen van Sporting Martinus. Een 8 in getal. Er reizen vandaag in totaal ruim 900 supporters de club achterna. Zij zien dat DIOS mag aftrappen even na het klassieke aanvangstijdstip van veertienhonderuurdertig. DIOS, spelende in het geel blauw en de keeper in het roze, staat direct onder druk. Een drietal kansen wordt nog om zeep geholpen, tot daar minuut 13 aanvangt. Tiago rond een snelle aanval af en de 0-1 staat op de borden. De Martiniaans offensieve druk houdt aan en louter 4 minuten later is het 0-2: Broos Krijger maakt hem en knuffelt vader Martijn, die vanuit het overvolle uitvak zijn zoon in de armen valt. De meegereisde aanhang voorspelt dan een mosterscore of een duel wat doodbloed. Geen van beiden bleek het geval, al was het gespreksonderwerp het tweede gedeelte van de eerste helft niet het voetbal, maar voornamelijk het overheerlijke broodje bal uit de DIOS-kantine. Waar we het eerste half uur werden vermaakt, zo zakte het duel langzaam naar bedenkelijk niveau en kwam DIOS met opgestroopte mouwen beter uit het potje verf als in de beginfase van het duel. Daarin werd het mede geholpen door een wankele Martiniaane defensie, waar de 2-1 debet aan was. Lange pass van achteruit, defensie in ruste, Yannick te ver uit de goal en bal én spits van DIOS missend en daar is de aansluitingstreffer voor de thuisploeg en tevens ruststand.

    Na de thee met -daar is ie weer- gesuikerd biscuitje uit het trommeltje van Kemp, komt Sporting Martinus snel tot een treffer; een perfecte assist uit een vrije trap op de achterlijn van Bjorn en Ralph kopt binnen in de verre hoek: 1-3. Ondanks de voorsprong en redelijk veel mogelijkheden voor onze rood gele helden op meer treffers, gooien we het duel niet op slot. We spelen niet zoals we gewend zijn; het is slordig, het wil even niet en DIOS begint uit een ander vaatje te tappen: er wordt mannelijk gevoetbald door de thuisploeg. Robuuste inzet wordt beloond en DIOS komt uit een spaarzame uitbraak op 2-3. Het blijft zodoende -zonder veel weg te geven- spannend het laatste half uur en in de slotfase ook nog eens vervelend. DIOS gaat soms over het schreefje en pakt in de absolute slotseconden 2 maal rood. De fysieke schade is gelukkig nihil; de drie punten zijn uiterst lekker op deze manier.

    Sporting Martinus blijft koploper en daar runner-up Pancratius ook wist te winnen, is het onderlinge verschil onveranderd 5 punten in ons voordeel, al moet de ploeg uit Badhoevedorp nog een duel inhalen. Roda’23 liet punten liggen tegen KDO; 1-1. Volgende week gaan we op bezoek bij Altior, de hekkensluiter uit onze klasse. U reist dan toch ook weer mee?


    Credits
    Verslag en foto's: Alex van Elven